همه ما شاهد اوضاع و احوال اقتصادی کشور ، مشکلات معیشتی جامعه و نابسامانی هایی که عواقب تلخی هم به دنبال دارد هستیم . در آغاز دور دوم تحریم ها همه ما از خودمان می پرسیدیم که چه خواهد شد ?
برخی از ما با بی اعتمادی به تحلیل های اقتصادی گوش می دهیم و به دنبال راهی هستیم که گلیم خودمان را از این ورطه بیرون بکشیم اما با هر کس که صحبت میکنم کمتر می شنوم که نگران سرنوشت همسایه اش باشد ، برخی ها حتی می گویند : گناه از دیگرانی است که چنین انتخابی داشته اند و خود را بی تقصیر و بی گناه می دانند .
جو جامعه سرشار از نگرانی و بی اعتمادی است ، آينده هم تیره و درهم نشان می دهد ...
اما وقت آن رسیده که از خودمان بپرسیم چه کاری از ما برای خودمان ، همسایه مان و کشورمان ساخته است ? چرا که مسووليت پذیری و وظيفه شناسی به معنای واقعی آن حالا و امروز خودش را می تواند نشان دهد . البته اگر ما با تمام وجود بخواهیم !
نقش یکایک ما در این اوضاع سخت اقتصادی و با تاثیری که بدون شک برروابط اجتماعی ، انسانی و اخلاقی دارد چیست و چگونه باید وظيفه خود را انجام بدهیم ?
به اعتقاد من اولین وظيفه برای هر یک از ما داشتن آگاهي هر چه بیشتر از شرایط کشورمان و جهان پیرامون مان است ، آگاهي بخشی و اطلاع رسانی به دیگران با دوری از جهل و خرافه و پرهیز از پذیرفتن نشانی های نادرست سبب می شود تا گام اول را در این مسیر برداریم . نمی باید با امواجی که می رسند همراه شد که هیچ نمی دانیم از کجا آمده اند یا ما را به کجا می برند وظيفه دوم برای هر یک از ما ایرانیان دلسوز و آگاه نیز جز این نیست .
باید هزینه های زمان را در نظر داشته باشیم به منافع شخصی و کوتاه مدت مان فکر نکنیم بلکه روش های سود آوری را بیابیم که برای همه ما خلق ارزش های بلند مدتی را به دنبال داشته باشد و این امر یعنی هدف گذاری دقیق و صحیح تا بتوان از شرایط ناگوار و نا مساعد کنونی با درایت و هوشیاری عبور کرد .
امیدوارم همه شما با من هم رای و هم عقیده باشید در نوشته های بعدی خودم به جزییات بیشتر در این مورد خواهم پرداخت . پس باز هم همراهی ام بفرمایید چرا که به یاری و همراهی شما دلگرم و امیدوارم .
نظرات شما عزیزان: